Monáx
Monáx: kunstwerk in openbare ruimte weerspiegelt eenzaamheid
Hoe kun je eenzaamheid in beeld vertalen? Die vraag zette de Duits-Iraanse ontwerper Siba Sahabi aan tot onderzoek. Sahabi: ‘Ik wilde iets met deze nogal onzichtbare kwestie in onze samenleving. Eenzaamheid is iets waarover wij het liever niet hebben. Het is ook een complex thema. Gelukkig is een van de positieve uitkomsten van de huidige pandemie, dat eenzaamheid in onze samenleving meer aandacht krijgt.‘
Sahabi zocht naar de verbeelding van eenzaamheid in kunst, literatuur en film, maar vond daar weinig van terug, in tegenstelling tot de verbeelding van liefde, dood, jaloezie of verdriet. Zij besloot vervolgens eenzaamheid zelf te verbeelden door middel van een monumentale buiteninstallatie die momenteel in Utrecht te zien is. Het werk, gemaakt in opdracht van het Utrechts stadslaboratorium RAUM, maakt deel uit van ‘Living Apart Together’, een tentoonstelling die ontwikkeld is tijdens de eerste lockdown in maart 2020. Monáx (Oudgrieks voor ‘alleen’) heeft de vorm van een levensgroot raam.
Sahabi: ’Het raam symboliseert ons verlangen naar contact: we kijken uit het raam als we nieuwsgierig zijn naar wat er buiten onze eigen vier muren gebeurt. De sculpturen fungeren ook als banken. Als je daar plaatsneemt, hoor je stemmen die persoonlijke verhalen vertellen over eenzaamheid.’ De stemmen zijn afkomstig uit een podcastserie die documentairemaker Chris Rijksen speciaal voor het project heeft opgenomen. De podcast bevat ervaringen van mensen die ‘geoefend’ hebben met eenzaamheid, en de overwegingen van een aantal deskundigen, onder wie relatiepsycholoog Marcelino Lopez en filosoof Dirk van Weelden.
Tentoonstelling ‘Living Apart Together’
Installatie Monáx
Stadslab RAUM
Berlijnplein, Utrecht
t/m 7 maart 2021
raumutrecht.nl
Fotografie: MWA Hart Nibbrig