23-06-2019

Dutch Design Daily

1 / 5

By

By

By

By

By
Marcel Wanders www.marcelwanders.com

The Contemporary Renaissance of Humanism

By 23-06-2019

Interview door Viveka van de Vliet

Als student ging Marcel Wanders in de jaren tachtig al naar Milaan. Hij is nooit meer weggegaan. Hij lanceerde er zijn label MOOOI dat een gevestigd internationaal designlabel is geworden en opende tien jaar geleden de eerste permanente showroom in Zona Tortona. Nu, tien jaar later, wijzigt hij zijn strategie voor productlanceringen. ‘In plaats van één keer per jaar nieuwe ontwerpen te presenteren in Milaan, introduceert MOOOI zes keer per jaar op een specifiek gekozen moment ergens op de wereld een product.’  

We zitten voor het interview toepasselijk in het Andaz Hotel aan de Amsterdamse Prinsengracht waar Marcel Wanders mede-eigenaar en ontwerper van is.Als een van de spraakmakende ontwerpers van Droog Design dat een nieuwe designbeweging inluidde begin jaren negentig, begon hij in 2001 in de traditie van Dutch design met een kleine show van een nieuw, eigenzinnig merk. MOOOI groeide uit tot een internationaal toonaangevend label met vaak uitbundig, romantisch, onconventioneel en entertaining design. Een merk dat net als Droog toentertijd, op de kaart staat. MOOOI toont werk van internationale ontwerpers als Arihiro Miyake en Neri en Huen Nederlandse designers, met de monumentale ‘the Raimond’, de enige lamp van de toen 65-jarige en inmiddels overleden Raimond Puts, tot de recente Meshmatics Chandelier van een jonge ontwerper als Rick Tegelaar.

Dat ging uiteraard niet vanzelf. ‘Het waren harde tijden van goed geld verdienen en goed geld uitgeven totdat we break even draaiden’, weet Wanders. ‘We doen inmiddels internationaal mee en zijn succesvol, maar ik kijk er niet heel anders naar dan in het begin of dan tien jaar geleden. Het is nog steeds hetzelfde bedrijf en nog altijd ons platform om iets te vertellen over design en de wereld. En ik word er nog steeds gelukkig van dat ik dit podium voor andere ontwerpers en voor mijzelf heb.’

Hij zat in het vierde jaar van de academie in Arnhem en naar de Salone in Milaan gaan leek hem wel wat. Ed Annink († 2012), die daar lesgaf, wist dat twee jongens uit Rotterdam ook van plan waren te gaan. Het zijn nog altijd Marcel Wanders’ goede vrienden Dienand Christe en Joost Alferink die hij toen in de trein naar de Italiaanse designstad voor het eerst ontmoette. Ze renden van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat langs het aanbod aan design – toen je nog alles kon zien omdat het lang niet zo uitgestrekt was als nu.

Toen al wilde Wanders iets anders doen dan wat iedereen deed. Hij startte in 2001 samen met Casper Vissers, MOOOI, als platform voor zowel zijn ontwerpen als voor collega-ontwerpers. Van Giulio Capellini kreeg hij de kans MOOOI in Zona Tortona te presenteren. Hier showde hij de afgelopen tien jaar de MOOOI-collectie. Soms wat kleiner en ingetogener, soms groots en spectaculair met ruimtes van bijna tweeduizend vierkante meter. Ook tien jaar geleden trok MOOOI je in een verleidelijk designuniversum, als een Wunderkammer waarin exotische dieren, insecten, planten en bloemen zich mengen met modern design. Of in een uitbundig schilderij van een Hollandse meester met fotografie van Erwin Olaf. ‘We willen ze zo hard op hun neus slaan dat ze ons de rest van het jaar niet vergeten’, zegt Wanders.

Wat volgens hem echt een spannende nieuwe stap is, is dat hij met MOOOI een andere positie inneemt dan de meeste ontwerpers doen in Milaan, wat betreft de strategie voor productlanceringen. ‘Wij introduceren producten als ze klaar zijn, als we ze wereldwijd kunnen leveren, niet omdat Milaan er toevallig aan komt. Bovendien klopt de introductie van al onze nieuwe producten niet bij de tijd waarin we leven. Communicatie is snel, in april word je doodgegooid met design op Instagram. De kopieën in China zijn al klaar als de Milan Design Week nog niet is afgelopen’, meent hij.

‘Ondanks dat online er als een goed platform bij is gekomen, dat je als ontwerper kunt gebruiken om zichtbaar te zijn, moet je van goede huize komen wil je in Milaan een positie verwerven die beklijft’, meent Wanders. Dat is door het explosief uitgedijde karakter van de beurs in het afgelopen decennium niet zozeer moeilijker geworden, maar anders, denkt hij.

De designstad is nog steeds een van de plekken waar je moet zijn, maar niet de enige, meent hij. Daarom introduceert Wanders nu zes keer per jaar op een willekeurig moment ergens op de wereld een nieuw product voor MOOOI, dat meteen de wereld ingaat en beschikbaar is. Dat heeft een aantal voordelen, weet hij. ‘Per jaar willen we acht à tien nieuwe producten lanceren. Deze krijgen elk afzonderlijk twee maanden lang de volle aandacht en worden niet ondergesneeuwd in een grotere presentatie op de beurs. We zetten ook nieuwe, onbekende ontwerpers op het podium. Het effect is groot, het geeft ze vleugels’.

Dat bleek toen MOOOI deze strategie voor het eerst in december 2018 uitvoerde met ‘The Party’ van Kranen/Gille. Deze collectie keramische wandlampen, gezichten met hoofddeksels waarvan uit de ogen en mond ledlicht schijnt, werd simultaan intercontinentaal geïntroduceerd en door Kranen/ Gille gepresenteerd vanuit de showrooms in Amsterdam en Miami. In februari was de internationale lancering van ‘Iconic Eyes’ – een gigantische kroonluchter-  vanuit Bayerisches Nationalmuseum in München. Wanders: ‘Vroeger was ik blij als ik ons publiek één keer per jaar op de neus kon slaan zodat ze het de rest van het jaar niet zouden vergeten, nu slaan we ze zes keer per jaar – een beetje zachter – op de neus.’

Ondanks een wat kleinere presentatie dit jaar in Brera blijft Milaan belangrijk; de presentatie werd weer zeer druk bezocht, maar de showrooms en brand stores in Amsterdam, Londen, New York en Tokio zijn óók plekken waarop mensen bij elkaar komen en de MOOOI-ontwerpers in de schijnwerpers kunnen staan.

Dutch design, dat is ingezet met onder andere Droog Design, moeten we blijven omarmen, vindt Wanders. Dat het geen opwelling is geweest, mag duidelijk zijn. ‘Design zit in ons DNA, en wordt gevoed door onze cultuur en levensvisie en de wereld heeft dat in de gaten.’

‘Een kans om iets te veranderen of te verbeteren in het design is door op een meer romantische, empathische en humanistische manier te denken en te ontwerpen. Het menselijk aspect is belangrijk, de technologie moet ondergeschikt worden’, zegt hij. Daarin ziet hij een deel van de toekomst voor design. ‘We zijn klaar met het Postmodernisme.’ De nieuwe tijd heeft nog geen naam maar Wanders ‘doopt’ het ‘the Contemporary Renaissance of Humanism’.

Met dank aan Connecting the Dots

Portretfoto Marcel Wanders door Boudewijn Bollmann