06-08-2018

Dutch Design Daily

1 / 19

By

By

By

By

By

By

By

By

By

By

By

By

By

By

By

By

By

By

By
Chloé Rutzerveld www.chloerutzerveld.com

ONE WEEK ABOUT Designers from Eindhoven

By 06-08-2018


Chloé Rutzerveld: Hoe willen we in de toekomst ons voedsel produceren?

Ze is kritisch, nieuwsgierig, en stort zich vol passie op vragen en ideeën die ’s nachts opborrelen. Chloé Rutzerveld (1992) heeft een fascinatie voor zowel wetenschap & technologie als de natuur en het menselijk lichaam – met name het proces van eten. O ja, en voor reizen en verschillende culturen. Het liefst ontdekt ze nieuwe, onverwachte combinaties om voedsel efficiënter, gezonder en duurzamer te maken.

De Likknikkerbaan heet de installatie die Chloé Rutzerveld samen met interactie-ontwerper Tim Scheffer ontwikkelde voor de STRP Biennale 2017 in Eindhoven, het 10-daagse festival vol spectaculaire kunst, experimentele technologie en muziek. Oog in oog met elkaar moeten twee deelnemers met hun tong een soort knikker over een traject voortbewegen. Wie is de snelste? En wie kan het beste proeven? Iedere knikker heeft namelijk een andere textuur en smaken en je scoort extra punten door de ingrediënten en het gerecht te raden.

Kweekvlees
Chloé Rutzerveld is een slimme meid. Op het tweetalig atheneum (met veel vakken in het Engels) doet ze eindexamen in twee profielen: Natuur & Techniek en Natuur & Gezondheid. Na veel wikken en wegen kiest ze voor Industrial Design op de Technische Universiteit Eindhoven. Daar raakt ze in de ban van het Next Nature project van kunstenaar en filosoof Koert van Mensvoort, dat zich onder andere bezig houdt met kweekvlees. ‘Voedsel, toekomst, ontwerpen, technologie, wetenschap – het kwam allemaal bij elkaar. Ik had mijn roeping gevonden,’ zegt de goedlachse Limburgse.

Muizen en muskusratten
In het tweede jaar van haar studie organiseert ze als stagiair bij de Waag Society in Amsterdam (instituut voor kunst, wetenschap en technologie), een bijzonder diner over het verleden, heden en toekomst van vlees. Samen met haar bereiden de deelnemers een aantal dieren van kop tot staart, ook muizen en muskusratten. En ze kweken eigenhandig vlees in vitro. Met tussendoor presentaties en demonstraties van kunstenaars, koks, wetenschappers, filosofen en jagers.

3D-printen van etenswaren
In 2014 studeert ze cum laude af als bachelor en speelt zich meteen in de kijker met haar project Edible Growth. Meerdere lagen met zaden, sporen en gist rollen uit de 3D-printer en vormen vijf dagen later plantjes en paddestoelen, uitgroeiend tot voedsel met een steeds intensere structuur, geur en smaak. Lekker, vers en voedzaam. Chloé: ‘Een concept om mensen aan het denken te zetten over de toekomst van de voedselproductie. Is dit wat we willen? Zelf ben ik nogal kritisch over het 3D-printen van etenswaren.’

TEDx-talk in Calgary
Tot een masteropleiding komt het niet, want Chloé krijgt een stipendium en start meteen een eigen bedrijf. ‘Ik ben ongeduldig, wil telkens wat nieuws. Als ik ’s nachts iets bedenk, wil ik er de volgende dag mee aan de slag. En je leert veel meer in de praktijk dan in de collegebank.’

Haar project Edible Growth geeft een kick-start: het levert niet alleen enkele prijzen op, maar ook veel belangstelling van de media. Ze doet zelfs een TEDx-talk in Calgary, Canada, voor een zaal met maar liefst 1700 mensen. ‘Dat was best eng, maar het helpt je over de angst van het presenteren heen. Ik praatte maar gewoon zoals ik ben en dat ging prima. Nu vindt ik het erg leuk om voordrachten te geven.’

Stroopwafel van groente
Inmiddels heeft ze een studio om de hoek bij Strijp-S, het designhart van Eindhoven. Tijdens de Dutch Design Week 2016 deed ze opnieuw van zich spreken met een verrassende vondst: de klassieke Hollandse stroopwafel, maar dan gemaakt van wortel, biet of knolselderij. ‘Samen met een partner ben ik in gesprek met enkele partijen om te zien of we er een commercieel product van kunnen maken. Dat zou heel mooi zijn.’

Blijven leren
Naast autonoom werk doet Chloé projecten in opdracht en consultancy. Ook geeft ze workshops, lessen en lezingen. En ze blijft leren. Ze deed al eens een cursus van twee maanden aan de Matthew Kenney Culinaire Academie in Maine (VS), volgde een zomerschool over voedselinnovatie aan de universiteit van Messina, Sicilië (Italië) en bekwaamde zich in India in de Ayurveda, letterlijk ‘de wetenschap of kunst van het leven’. ‘Tja, als ik ergens door wordt geboeid, wil ik er alles van weten,’ lacht Chloé vriendelijk – maar met een resolute ondertoon.

In samenwerking met: Eindhoven365
Tekst: Walter van Hulst

Portretfoto’s: Rob Stork