ONE WEEK ABOUT Milano Design Week 2025
Dag 5 – verslag van David Heldt
Het bezoeken van de Sun Catcher by design studio Rive Roshan voelt als het bijwonen van een heilige verering van een zonnegod. In het midden van een enorme krater in de aarde ligt de historische vijver van Villa Bagatti Valsecchi waarin een halfronde kleurrijke spiegel staat, de reflectie van het water maakt de cirkel compleet. Rondom de vijver liggen mensen in het gras en aanschouwen het wonder.
Terwijl in Milaan kosten nog moeite gespaard worden om enigmatische decors te bouwen om de designs goed te presenteren, lijkt Alcova de perfecte setting te hebben gevonden op een half uur rijden van de stad. Het expositieplatform Alcova in het plaatsje Varedo biedt een mix van vervallen industriële complexen en villa’s. Zoals het Ex-SNIA complex, dat een van de grootste industriële complexen van Lombardije was, is nu overwoekerd door planten en mos en is het decor van talloze exposanten.
Terug in Milaan vallen me twee dingen op, het industriële gebruik van biologisch afbreekbare materialen heeft een vlucht genomen, of de vormen van meubels hebben een organisch karakter. Lampen van Jack Brandsma zijn strak en in mallen vervaardigd en zijn van aardappelzetmeel gemaakt. Het translucente materiaal verspreid het licht alsof het matglas is. Bij Rossana Orlandi ontmoet ik Teun Zwets en Willem Zwiers, ze staan naast elkaar met een kast. Nee, ze werken niet samen maar er is wel een gelijkenis in hun werk. Beide kasten zijn allesbehalve strak, lijken door de natuur gevormd, dan wel met de natuur. Deze speelse vormentaal past in het tijdperk van collectible design. Geen serieproductie, alles is uniek. Ieder individu kan zich maximaal onderscheiden, en saai wordt het nooit.
Het ontwerpersduo van Studio BCXSY, ook bij galerie Rossana Orlandi, past in deze trend, maar combineert dat slim met wel een reproduceerbare basis. De Archive Light, een messing constructie met geïntegreerde lampjes, verlicht prachtige kristallen vormen of glazen van de Weense kristalfabrikant Lobmeyr. De verzameling van unieke glazen vormen worden mooi uitgelicht en verspreidt een chique licht, net als de kroonluchters van voorheen.
Verering van het licht is wat me dit jaar is bijgebleven. Licht, niet om een object beter te zien, maar licht als object.
Fotografie: David Heldt
